17/3 was onze derde stage dag en eigenlijk de eerste dag dat we echt iets hebben kunnen doen. Onze dienst begint om 06.45u met de overdracht. Eerst staan we met zijn allen in de hechtkamer, hier is namelijk ook het medicijnkastje. De medicatie wordt gezamenlijk geteld. Vervolgens lopen we met ongeveer 16 man alle kamers langs waar aan bed de overdracht plaatsvindt. De overdracht (hierbij worden de patienten op de afdeling besproken, zodat iedereen op de hoogte is) gaat super snel en is voor ons soms nog lastig te verstaan. Als alle verloskamers zijn geweest gaan we naar de babykamer. Hier worden de baby's overgedragen, daarna gaat de nachtdienst naar huis en begint onze dienst.

Janne heeft gelijk al kunnen assisteren met een partus/ bevalling. Door de oplettendheid van Janne kwamen ze er nog net voor de bevalling achter dat deze mevr HIV positief was. De verloskundige had er helemaal overheen gelezen. De bevalling verliep dus iets anders dan normaal. Janne en de verloskundige droegen een spatbril/face-shield, na de geboorte van het hoofdje werd mevr op een bedpan gelegd om het bloed en het vruchtwater op te vangen. Na de geboorte werd de baby gelijk afgenaveld en in bad gewassen. Tijdens de bevalling staan er twee naast het bed (Janne en de verloskundige), maar er kijken zeker nog 5 á 6 andere studenten mee langs de muur in de kamer. Heel bijzonder om te zien dat iedereen gewoon in en uit de kamer loopt en er zo veel mensen mee kijken. Je kan goed zien dat iedereen dit hier gewend is, niemand kijkt er van op en het wordt als normaal ervaren.

Esmee heeft vandaag meegekeken met een opname (ofwel een nieuwe patiënt). Er is onwijs veel administratie die moet worden gedaan, alles gaat nog op papier. Het was interessant om mee te kijken met hoe een opname wordt gedaan. Later heeft Esmee er zelf ook een mogen doen.

Tegen het einde van onze dienst kwam er een mevr (40+6) op de VK binnen. Zij had in de ochtend al 6cm maar nog geen weeën, dus is zij toen gestript (dit doen we om de bevalling proberen te laten beginnen) en overgeplaatst naar de afdeling gynaecologie om daar de weeën af te wachten. We moesten snel haar lengte en gewicht meten (waarom dit moest is ons nog niet helemaal duidelijk). Vervolgens hebben we haar naar een VK (verloskamers) gebracht en hier heeft de coassistente haar aan het CTG gelegd (het CTG draait hier enkel op papier en is bedoeld om de harttonen van de baby en de weeën te monitoren). Het CTG was niet goed te beoordelen omdat er soms stukjes wegvielen, daarom hebben we haar er wat langer aan gelaten. Die mevr was in onze ogen duidelijk in partu (dus dat de bevalling echt is begonnen). Janne is snel haar spullen gaan halen op de gynaecologie afdeling. De coassistent zei toen tegen Esmee; ''mogen de spullen al gehaald worden? Mijn collega zei namelijk dat ze nog niet in partu is.'' Dit verbaasde ons enorm. Op het CTG waren inderdaad maar 2 weeën per 10 minuten te zien (en je verwacht in deze fase van de bevalling ongeveer 4 weeën per 10 minuten), maar als de naar de mevr keek kon je duidelijk zien dat ze wel in partu was. Ook begon de foetale hartslag al een beetje te reageren op de weeën, dit zie je vaak tegen het einde van de bevalling. Wij schatte in dat ze al zeker op 9cm ontsluiting zou zitten. We vroegen aan de coassistent wat er was afgesproken over het toucheren (vaginaal onderzoek), omdat het leek dat ze vrij snel vorderde. De co vertelde dat na het CTG de verloskundige zou komen om te toucheren. Het CTG werd afgesloten en mevr moest nu nog helemaal naar de onderzoekskamer lopen om daar getoucheerd te worden... Tijdens het touché bleek mevr volledige ontsluiting te hebben met het hoofd al ingedaald tot op de bekkenbodem. Mevr moest snel terug naar de VK en is vlak daarna bevallen. Haar man was net op tijd gearriveerd.

's Avonds zijn we lekker uit eten gegaan en de volgende dag (vrijdag) was een nationale vrije dag. Er werd namelijk een Hindoestaans feest gevierd; Holi-Phagwa. Bij dit feest wordt de overwinning van de lente op de winter gevierd en van het goede op het kwade. Het is een onwijs gezellig feest waarbij met gekleurd talkpoeder op elkaar wordt gegooid. Het was voor het eerst sinds 2 jaar (covid) dat het weer gevierd mocht worden. Het was er dus erg druk, maar super leuk en gezellig. We hebben onwijs genoten!

We hebben ook weer wat foto's toegevoegd! Kijk hiervoor onder het kopje 'foto's'